Nu je het thema weet gaan we meer naar het verhaal zelf kijken, en de kern van het verhaal. Deze kern is het belangrijkste conflictpunt in het boek. Het belangrijkste conflictpunt is het probleem dat centraal staat in het stuk, en de protagonist probeert dit probleem constant op te lossen. Elk ander conflict is ondergeschikt en/of gerelateerd aan het centrale conflictpunt.

Daarnaast is er altijd iets of iemand die hem tegenwerkt in het oplossen van het centrale conflictpunt. Deze tegenwerkende kracht kan in drie categorieën ingedeeld worden. Allereerst hebben we de menselijke kracht, dat is als iemand de protagonist direct tegenwerkt. Deze persoon wordt de antagonist genoemd. Dat is niet altijd hetzelfde als de slechterik. Dan heb je de niet-menselijke kracht, dit is waar de protagonist wordt tegengehouden door een fysiek obstakel of natuurlijke kracht. Tot slot heb je de innerlijke kracht. Het gaat hier om de individu versus zichzelf, de protagonist houdt zichzelf tegen om zijn doel te bereiken.

Als je het centrale conflictpunt weet, kan je het point of departure en de climax bepalen. Het point of departure is het moment waarop de actie begint. Dit kan twee momenten zijn: ofwel het is het moment waarop het conflict ontstaat, ofwel het is het moment waarop de protagonist bij het conflict betrokken raakt. De climax is het moment waar het verhaal naartoe werkt: het moment waarop het probleem ofwel voorgoed opgelost wordt, ofwel het verhaal een fataal einde krijgt.

Dan is het van uitermate belang dat je als toneelschrijver de aandacht van je toeschouwers vasthoudt. Dit noem je suspense. Over het algemeen geldt dat het publiek de ideeën van de protagonist overneemt. Dit betekent dat alleen de conflicten die belangrijk zijn voor de protagonist aandacht krijgen van het publiek. Hierbij is het van extreem belang dat je publiek een emotionele band met je hoofdpersonage opbouwt. Suspense valt in te delen in twee categorieën: major suspense en minor suspense.

Major suspense komt voort uit de strijd die de protagonist voert met het cruciale probleem terwijl het erger en erger wordt. Minor suspense haalt men uit de kleine incidenten: serieuze uitdagingen die men moet aangaan maar die betrekkelijk snel opgelost kunnen worden of momenten van gevaar die ontstaan uit het cruciale probleem, maar die niet direct een verband houden met de oplossing voor dat probleem. (Brady, geciteerd in Van Tendeloo, 2009, p. 42)

Hier zie je ook het verschil tussen het hoofdplot - dat volkomen draait om het oplossen van het centrale conflictpunt - en de subplots - waarbij andere, kleinere, conflicten opgelost worden. Subplots worden vaak geschrapt in adaptaties van boek naar film of theater, omdat ze niet van essentieel belang zijn voor het hoofdplot en er geen tijd is om ze allemaal uit te werken tijdens een theatervoorstelling. Toch moet je hierbij uitkijken, omdat subplots soms belangrijke details voor het hoofdplot verschaffen en het publiek tijd geven om zich te gaan hechten aan de personages.